понедельник, 1 августа 2011 г.

ի՞ նչ կարելի ա անել էս անտեր շոգին , ՎԱՐԴԱՎԱՌ,

Վարդավառ՝ Սիրո մեծախորհուրդ տոն

Այլակերպության տոնը կամ Վարդավառը, որը Հայ Առաքելական եկեղեցու հինգ տաղավար տոններից մեկն է, այս տարի նշվեց հուլիսի 31-ին:
Այդ օրը, ըստ ժողովրդական ավանդության, մարդիկ իրար վրա ջուր են ցողում: Միմյանց վրա ջուր ցողելու սովորույթը կապված է Նոյ նահապետի հետ, երբ նա, ջրհեղեղեից փրկվելուվ, ստեղծեց այդ կարգը` ի հիշատակ այն բանի, որ Աստված այլեւս ջրհեղեղով աշխարհը չի կործանելու:
 Հայ Առաքելական եկեղեցին Քրիստոսի պայծառակերպությունը տոնում է Զատիկից 98 օր հետո` հունիսի 28-ից մինչեւ օգոստոսի 1-ն ընկած ժամանակահատվածում: Հայաստանյայց եկեղեցին այն կոչում է նաեւ Այլակերպության տոն կամ Վարդավառ: Վերջինս հին հայկական տոնի անվանումն ունի, որից պահպանվել է նաեւ միմյանց վրա ջուր ցողելու սովորույթը
Վարդավառի տոնին  Երևանում սպասվում է 43-ից 44 աստիճան տաքություն` ըստ  եղանակի մասին ծանուցող համաշխարհային ինտերնետային կայքերի:



Իր էությամբ՝ այն բնապաշտական տոն է և գալիս է հազարամյակների խորքից: Նախաքրիստոնեական Հայաստանում այն կապվում էր սիրո և գեղեցկության դիցուհի Աստղիկի հետ

:
Տոնի համն ու հոտը կազմում էին համատարած ջրցանությունները: Վաղ առավոտից իրար վրա ջուր էին լցնում բոլորը՝ ով ինչով կարող էր՝ հաշվի չառնելով ո՛չ տարիքը, ո՛չ սեռը, ո՛չ հասարակական դիրքը: Ջուր էին շփում չխոսկան հարսները կեսրայրի վրա, առօրյայում քավորի ներկայությունից խուսափող սանամայրն անգամ՝ քավորի վրա: Եվ ոչ ոք չէր դժգոհում կամ վիրավորվում, որովհետև այդ օրը ջուրը համարվում էր ամենազորեղ, ամենաբուժիչ Մարդիկ իրար վարդեր էին նվիրում, իսկ սիրահար երիտասարդները աղավնիներ էին թռցնում, ու թե աղավնին երեք անգամ պտտվում էր սիրած աղջկա տան կտուրին, նույն աշնանը հարսնության էին տանում նրան:
Վարդավառը, թերևս միակ տոնն է, որն ընտանիքի անդամներին, նույնիսկ ամբողջ ազգատոհմը հավաքելու կարևոր խորհուրդն ունի, և պատահական չէ, որ շատ շրջաններում այդ օրը պարտադիր գալիս են հեռավոր քաղաքներում ապրող զավակներն ու հարազատները: Նրանք հանդիպում են հայրական հարկի տակ, նվերներ փոխանակում, առնում միմյանց կարոտը, արտահայտում փոխադարձ սեր ու նվիրվածություն: Փաստորեն, դա նաև միակ տոնն է, որը տարվա մեջ մեկ անգամ ազգակիցներին համախմբելու, նրանց կապը մշտապես պահպանելու դերն ունի:






Комментариев нет: