Սեղանի շուրջ նստած են հարազատ դեմքեր, Միաձայն գովերգում են քեզ.
Շփոթված ես. դե ինչ արած Համբերել է պետք, Շռայլում է զգացմունքը քո մեջ կուտակված, Դու գիտես ցանկությունը ցանկություն կմնա, Եթե սիրտդ բարի է՝ կիրականանա:
Համոզված ես որ քո կամքով Ճանապարհ է ընտրած, Անկորուստ չի եղել ու չի եղել և հարթ, Քեզ մի միտք է անվերջ լռությամբ ուղեկցում, Որ մարդիկ հարազատ չլքեն քեզ կյանքում:
Комментариев нет:
Отправить комментарий