вторник, 9 июня 2009 г.

Խոսում են Լոռու հին - հին քաջերից:



Դեպի են սարերը, որ վես , վիթխարի,
Հարբած շարքերով բըռնած շուրջպարի,

ԷԷյ հին ծանոթներ, Էյ կանաչ սարեր,
Ահա ձեզ տեսա ու միտըս ընկան,
Առաջըս եկան երջանիկ օրեր,





Ահել ու ջահել իրարով անցան


Ի՞նչ խաբար ա, ի՞նչ եք ղալմաղալ անում

Ա՛յ սև աչքերով,
Ա՛յ ծով աչքերով,
Ունքերըդ կամար





Ամպերը դանդաղ ուղտերի նման՝
Նոր են ջուր խըմած ձորից բարձրանում.


Комментариев нет: